Boven en onder water
Door: Martine
Blijf op de hoogte en volg Martine
08 April 2013 | Indonesië, Sumatra
Hallo vrienden en familie!
Daar zijn we weer! Na een week aan een bountystrand te hebben ‘gewoond’ is het nu weer tijd om verder te reizen. Ik schrijf dit berichtje dan ook vanaf het vliegveld in Bande Aceh op Sumatra en vliegen we vandaag nog naar Jakarta, de hoofdstad op het eiland Java. Maar eerst even een verslag van de afgelopen weken in Indonesië, wat een fantastisch land, nu al!
Na Myanmar zijn we naar Medan op Sumatra gevlogen, prima vlucht. Over Medan wil ik niet teveel uitweiden, gewoon een grote stad waar het altijd druk is en we ’s morgens om 5 uur wakker worden ge-’Allah’t door de moskee naast ons guesthouse. Want ja, Indonesië is een Moslimland en zien we veel vrouwen met hoofddoekjes in allerlei mooie kleuren en motiefjes. De moskee zelf is trouwens ook heel mooi. Het eerste wat ons opvalt aan Indonesië is dat het zo ontzettend groen is! En zeker na het hete en droge Myanmar echt een verademing. Overal palmbomen, rijstvelden en mooie grote groene planten en bladeren. De mensen zijn ook hier heel vriendelijk en willen je graag helpen. Mooie mensen, mooi land; so far so good.
Vanaf Medan hebben we een taxi genomen en in 5 uur naar Lake Toba gereden. Een bijzonder meer, want het is een enorm kratermeer! Zo’n 1700 km2 en het water wordt opgewarmd door de supervulkaan die eronder zit. Het schijnt het grootste meer te zijn van heel Zuidoost-Azië en er bestaan 4 van deze supervulkanen op de wereld. Door een eruptie 70.000 jaar geleden is er in het meer een eilandje ontstaan, Samosir. Hier hebben we in het plaatsje Tuk Tuk een paar nachten geslapen met prachtig uitzicht over het water. En zoals we vorig jaar in Thailand regelmatig deden, hebben we een scooter gehuurd en rondgereden over het eiland. De wegen zijn hier prima (we waren gewaarschuwd voor vreselijk wegen in Indonesië, maar dat is in dit gedeelte van Sumatra gelukkig niet het geval) en we kijken onze ogen uit. En eindelijk hebben we dan super groene rijstvelden gezien! Geen drooggelegde velden zoals in Myanmar, maar fris ogende sprieten! We hopen stiekem nog mooiere terrassen te zien, maar dit was een mooi voorproefje. Ook lezen we dat er tot eind jaren 90 nog kannibalisme op het eiland voorkwam. Gelukkig was er een Duitser zo slim om eerst de taal van de Batak stam (de bewoners hier) te leren en zo het Christendom te introduceren. Wel een risico lijkt me. Wat er gebeurde was dat mensen die gevangen waren genomen (voor wat voor straf dan ook) werden veroordeeld door de koning aldaar. Aan een stenen ronde tafel (zie foto) werd hierover beslist. Was de gevangene schuldig bevonden kwam het er eigenlijk op neer dat deze persoon als dier beschouwd werd (verlaagd naar dit niveau). Tsja, en wat doe je met dieren? Die eet je op! Zodoende het kannibalisme. Ondertussen heeft de Duister succes behaald, want het eiland is nu een Christelijke gemeenschap geworden en wordt er geen dijbeen of vingerkootje geserveerd. Gelukkig maar… Na afloop van onze scootertocht hebben we een verfrissende duik genomen in het meer en inderdaad, lekker warm!
Het eten hier is ook heerlijk! De bekende Nasi Goreng, Gado-Gado en Babi Pangang (allemaal met kroepoek, wat hier ook echt zo heet) zijn al voorbij gekomen en is nog lekkerder dan thuis! Ik moet alleen nog een beetje wennen aan de hete rode en groene pepers en vraag dan ook regelmatig naar ‘no spicy’. Ja wat wil je, ik ben een boerendochter en boerenkool met worst en erwtensoep gewend! Michel kan er veel beter tegen en al loopt het zweet langs zijn gezicht, is het geen probleem.. zegt hij ;)
Na Lake Toba moesten we weer via Medan naar onze volgende bestemming; Pulau Weh. Een eiland ten noorden van Sumatra, het bountystrand waar ik het in het begin over had. Nu denken jullie misschien, wat moeten ze daar nu een week?! Maar we hadden een hele goede reden; duiken! Sinds een paar dagen mag ik me tot de PADI duikers benoemen en heb ik mijn Open Water gehaald! Michel heeft dit vorig jaar in Thailand al gedaan en heeft ook zijn Advanced. Ik mag nu tot 18 meter en Michel tot 30 meter duiken, overal ter wereld! En wat een fantastische beleving is duiken! Nu begrijp ik precies waar Michel het steeds over had! Nu is Pulau Weh ook wel een hele mooie plek om dit te doen. Als je de zee voor ons guesthouse (de duikschool) inloopt is er al koraal en heel veel mooie vissen te zien. We hebben tijdens het duiken zelfs een haai gezien en Michel een schildpad! Michel heeft 7 ‘fundives’ gedaan en ik hard gestudeerd en voornamelijk de ‘skills’ geoefend. Zoals je masker afdoen tijdens het duiken en rondzwemmen, je regulator (dat ding waar je door ademt) uitgooien en weer proberen te zoeken op 15 meter diepte. Dat soort grappen. Gelukkig ging alles heel goed, dus nu kunnen we samen duiken! Goed nieuws dus. Ook op dit eiland weer een scooter gehuurd, bijna aangevallen door apen, mooie stranden en bergen gezien, natuurlijke hotsprings gevonden en op het km 0 (kilometer zero) gestaan. Het meest westelijke punt van Indonesië.
Echt een fijne week, maar aan ons budget denkend nu wel weer tijd om verder te reizen! Op naar Java waar we naast Jakarta naar een vulkaan gaan en Borobudur (een enorme tempel). We zijn benieuwd!
Hoe is het in Nederland? Bedankt voor jullie leuke berichtjes, altijd weer een verassing!
Liefs M&M
Daar zijn we weer! Na een week aan een bountystrand te hebben ‘gewoond’ is het nu weer tijd om verder te reizen. Ik schrijf dit berichtje dan ook vanaf het vliegveld in Bande Aceh op Sumatra en vliegen we vandaag nog naar Jakarta, de hoofdstad op het eiland Java. Maar eerst even een verslag van de afgelopen weken in Indonesië, wat een fantastisch land, nu al!
Na Myanmar zijn we naar Medan op Sumatra gevlogen, prima vlucht. Over Medan wil ik niet teveel uitweiden, gewoon een grote stad waar het altijd druk is en we ’s morgens om 5 uur wakker worden ge-’Allah’t door de moskee naast ons guesthouse. Want ja, Indonesië is een Moslimland en zien we veel vrouwen met hoofddoekjes in allerlei mooie kleuren en motiefjes. De moskee zelf is trouwens ook heel mooi. Het eerste wat ons opvalt aan Indonesië is dat het zo ontzettend groen is! En zeker na het hete en droge Myanmar echt een verademing. Overal palmbomen, rijstvelden en mooie grote groene planten en bladeren. De mensen zijn ook hier heel vriendelijk en willen je graag helpen. Mooie mensen, mooi land; so far so good.
Vanaf Medan hebben we een taxi genomen en in 5 uur naar Lake Toba gereden. Een bijzonder meer, want het is een enorm kratermeer! Zo’n 1700 km2 en het water wordt opgewarmd door de supervulkaan die eronder zit. Het schijnt het grootste meer te zijn van heel Zuidoost-Azië en er bestaan 4 van deze supervulkanen op de wereld. Door een eruptie 70.000 jaar geleden is er in het meer een eilandje ontstaan, Samosir. Hier hebben we in het plaatsje Tuk Tuk een paar nachten geslapen met prachtig uitzicht over het water. En zoals we vorig jaar in Thailand regelmatig deden, hebben we een scooter gehuurd en rondgereden over het eiland. De wegen zijn hier prima (we waren gewaarschuwd voor vreselijk wegen in Indonesië, maar dat is in dit gedeelte van Sumatra gelukkig niet het geval) en we kijken onze ogen uit. En eindelijk hebben we dan super groene rijstvelden gezien! Geen drooggelegde velden zoals in Myanmar, maar fris ogende sprieten! We hopen stiekem nog mooiere terrassen te zien, maar dit was een mooi voorproefje. Ook lezen we dat er tot eind jaren 90 nog kannibalisme op het eiland voorkwam. Gelukkig was er een Duitser zo slim om eerst de taal van de Batak stam (de bewoners hier) te leren en zo het Christendom te introduceren. Wel een risico lijkt me. Wat er gebeurde was dat mensen die gevangen waren genomen (voor wat voor straf dan ook) werden veroordeeld door de koning aldaar. Aan een stenen ronde tafel (zie foto) werd hierover beslist. Was de gevangene schuldig bevonden kwam het er eigenlijk op neer dat deze persoon als dier beschouwd werd (verlaagd naar dit niveau). Tsja, en wat doe je met dieren? Die eet je op! Zodoende het kannibalisme. Ondertussen heeft de Duister succes behaald, want het eiland is nu een Christelijke gemeenschap geworden en wordt er geen dijbeen of vingerkootje geserveerd. Gelukkig maar… Na afloop van onze scootertocht hebben we een verfrissende duik genomen in het meer en inderdaad, lekker warm!
Het eten hier is ook heerlijk! De bekende Nasi Goreng, Gado-Gado en Babi Pangang (allemaal met kroepoek, wat hier ook echt zo heet) zijn al voorbij gekomen en is nog lekkerder dan thuis! Ik moet alleen nog een beetje wennen aan de hete rode en groene pepers en vraag dan ook regelmatig naar ‘no spicy’. Ja wat wil je, ik ben een boerendochter en boerenkool met worst en erwtensoep gewend! Michel kan er veel beter tegen en al loopt het zweet langs zijn gezicht, is het geen probleem.. zegt hij ;)
Na Lake Toba moesten we weer via Medan naar onze volgende bestemming; Pulau Weh. Een eiland ten noorden van Sumatra, het bountystrand waar ik het in het begin over had. Nu denken jullie misschien, wat moeten ze daar nu een week?! Maar we hadden een hele goede reden; duiken! Sinds een paar dagen mag ik me tot de PADI duikers benoemen en heb ik mijn Open Water gehaald! Michel heeft dit vorig jaar in Thailand al gedaan en heeft ook zijn Advanced. Ik mag nu tot 18 meter en Michel tot 30 meter duiken, overal ter wereld! En wat een fantastische beleving is duiken! Nu begrijp ik precies waar Michel het steeds over had! Nu is Pulau Weh ook wel een hele mooie plek om dit te doen. Als je de zee voor ons guesthouse (de duikschool) inloopt is er al koraal en heel veel mooie vissen te zien. We hebben tijdens het duiken zelfs een haai gezien en Michel een schildpad! Michel heeft 7 ‘fundives’ gedaan en ik hard gestudeerd en voornamelijk de ‘skills’ geoefend. Zoals je masker afdoen tijdens het duiken en rondzwemmen, je regulator (dat ding waar je door ademt) uitgooien en weer proberen te zoeken op 15 meter diepte. Dat soort grappen. Gelukkig ging alles heel goed, dus nu kunnen we samen duiken! Goed nieuws dus. Ook op dit eiland weer een scooter gehuurd, bijna aangevallen door apen, mooie stranden en bergen gezien, natuurlijke hotsprings gevonden en op het km 0 (kilometer zero) gestaan. Het meest westelijke punt van Indonesië.
Echt een fijne week, maar aan ons budget denkend nu wel weer tijd om verder te reizen! Op naar Java waar we naast Jakarta naar een vulkaan gaan en Borobudur (een enorme tempel). We zijn benieuwd!
Hoe is het in Nederland? Bedankt voor jullie leuke berichtjes, altijd weer een verassing!
Liefs M&M
-
08 April 2013 - 07:21
Corstiaan:
nou leuk om zo van jullie wat te horen jullie genieten er van leuk
geniet verder op jakarta we hoern wel weer van jullie
-
08 April 2013 - 07:47
Arie Uiterdijk:
Zo de zien genieten jullie wel hier is het nog steeds koud
nu de tempetuur eindelijk beetje omhoog
ik wens jullie nog veel plezier en tot ziens Arie -
08 April 2013 - 07:55
Robbert&Danielle&....:
Zozo jullie nemen t er goed van :-) zo te zien aan de foto's:-):-):-) geen
Momenten van verveling :-):-):-) nou geniet er lekker van ik gaat op schieten (moetmnbeduit) -
08 April 2013 - 08:11
Ma Holleman:
He lieverds
fijn om wat te lezen en we hebben jullie natuurlijk gesproken was even leuk om te doen
Martine proficiat met je duikdiploma knap hoor
Zoals gewoon weer mooie foto's
geniet er lekker van
Ik heb vandaag weer gewoon een winterjas aan
Onze tijd komt nog met het mooie weer hopen we
Veel liefs van pap en mam en een dikke knuffel
Een hele grote en dikke poot van ons mormel layka
-
08 April 2013 - 10:07
Nicoline Prins:
Erg leuk om mee te lezen met jullie reis!!! Jullie zijn nu begonnen aan de reis die wij 2,5 jaar geleden hebben gemaakt, Java, Bali, Lombok en de Gili's!! Fantastisch!! Have fun en geniet van alles wat je tegenkomt!!! -
08 April 2013 - 13:39
Anke Stuurman:
Klinkt goed allemaal! Wat grappig dat een eilandje Tuk tuk heet. Kijk uit voor de apen he', ze bijten! -
08 April 2013 - 14:58
Will De Wit:
Grapje zeker, boerendochter?
Weer een leuk verslag met mooie foto's.
Gefeliciteerd met je duikdiploma. Er zijn nog veel mooie zeeën te ontdekken.
Veel plezier op Java en tot het volgende skype/mail/reisverslag.
Knuffel voor jullie. -
08 April 2013 - 15:20
Willeke De Wit:
Waren jullie nou op het meest westelijke puntje geweest? Hahahaha
Weer leuk om te lezen en t was leuk jullie gisteren weer ff 'in levende lijve' te zien en te spreken. Alhoewel, jullie... Martine en de tanden van Michel hahaha. Iedereen is natuurlijk zo aardig tegen jullie omdat ze denken dat Michel een local is.
Enniewee, veel plezier en tot de volgende x!!
Big kiss Big sis -
08 April 2013 - 17:00
Stijna:
hee wat een super gave verhalen! ik zie uit naar de volgende :) geniet er vooral van!!!!
groetjes Stijna -
08 April 2013 - 19:26
Pa:
Lieve Michel en Martine,
Wat een prachtig verhaal weer van jullie. Adembenemend om dit te lezen wat jullie allemaal te zien krijgen, daar moet je wel gelukkig van worden, wat is het leven hier dan maar bekrompen. Om al die ervaringen op te doen maakt jullie heel sterk denk ik en zal je je hele leven blijven herinneren.
Fantastisch om het te lezen en blij dat jullie dat allemaal meemaken, zorg er wel voor dat het niet te gewoon wordt en geniet van elke dag. De foto's spreken weer voor zich, hartstikke mooi.
Groetjes XXXPa -
08 April 2013 - 19:54
Ilse Cc:
Gaaaafff... Stoer dat je je padi hebt! Leuk hè die oefeningen met bril af.. :s
Indonesië lijkt me geweldig!!
Ze zeggen dat het dit weekend hier 20 graden wordt!!
Have fun!
Xx ilse -
08 April 2013 - 19:59
Ilse Wendt:
lHoy Martine en Michel wat een mooi reisverslag
wat jullie allemaal beleven daar kunnen we hier alleen
maar van dromen echt SUPER !! geniet ervan en pas goed op elkaar !!
heel veel liefs ilse xxx -
09 April 2013 - 14:10
Els Van Tol:
ha m & m
gaaf hoor allemaal! jij je duikbrevet super.
fijn dat jullie het zo naar jullie zin hebben!
hier begint het nu eindelijk wat warmer te worden.
laatste bericht van de boer 95 lammetjes!
bevalt mij goed in mijn nieuwe appartementje.
vermaak jullie pas goed op elkaar liefs els v tol -
11 April 2013 - 17:05
Oma Coolen:
hallo luitjes
het is donderdag met mijn gaat alles goed
zoo te zien gaat bij jullie ook alles naar wens
ge niet er maar lekker van hier word het wat warmer
ik heb de foto s ook gezien wat leuk dat je nu ook mag mee duiken
nu groetjes oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
