Ziek en het land uit gestuurd? Dan Bali..!!

Hello iedereeeeen,

Na het mooie avontuur op Sumatra was het nu de beurt aan Java om door ons ontdekt te worden. Aangekomen in Jakarta waar we een paar dagen hadden gepland om alleen een nieuwe camera te kopen zijn we uiteindelijk een week gebleven. Martine kreeg erge buikkrampen met koorts en misselijkheid wat maar niet overging. Nadat het een beetje beter ging zijn we toch met de trein naar Yogjakarta (Yogja) gereden. Dit was een treinreis waar je door een schitterende landschap rijdt met om ons heen alleen maar rijstvelden zo ver als je kon kijken…

Aangekomen in Yogja zijn we toch maar langs het ziekenhuis gegaan omdat het onderweg weer erger werd waar Martine een aantal pillen kreeg die ervoor zorgde dat het langzaam beter met haar ging. Dusss voor alle vrouwen die binnen een week wat kilotjes kwijt willen? Er is een oplossing!! De Aziatische bacterie ;-)*

Yogja is een drukke en leuke stad waar ze ondertussen wel zijn gewend aan de luie toerist. Overal waar je loopt vragen ze: You need transport.?? In het begin zeg je nog vriendelijk nee bedankt maar dat slaat al snel om naar de negeer en lekker doorlopen stand.

Borobordur is de grootste Boeddhistische tempel van zuidoost Azië en stond daarom ook op onze to-do lijst. Dit was zeker de moeite waard om gezien en beklommen te hebben. In de stoepa’s (de soort klokken met gaten) staan Boeddha’s. Als je één van de Boeddha’s kan aanraken schijnt dat geluk te brengen. Het is alleen jammer dat je er van alle waarschuwingsbordjes en de bewakers niet op mag klimmen. Je geluk ga je hier dus niet vinden. We zijn dan ook maar weer vertrokken om het 50 km verderop te proberen bij de Hindoe tempels van Prambanan. Mooie en vooral grote bouwwerken met hoge trappen die uitkomen op verschillende kamers. Elke kamer heeft een standbeeld van een god staan die allemaal iets betekenen wat ik ondertussen alweer vergeten ben. Indrukwekkend was het zeker. Helaas is een deel van de bouwwerken ingestort door de aardbeving in 2010.

Het tempelhoppen lag nog maar net achter ons maar het was nu tijd om twee vulkanen te gaan trotseren. En dat hebben we geweten! Vulkaan Bromo was de eerste die we ’s ochtends vroeg vanaf een viewpoint hebben bewonderd met zonsopgang. Een schitterend uitzicht wat het om 3uur ’s nachts of ’s ochtends wel de moeite waard maakte. Daarna zijn we met een jeep naar beneden gereden om richting krater te gaan. Hier werden we netjes in de buurt van de vulkaan gebracht alvorens we zelf aan de tocht naar boven konden beginnen. Dit was niet een hele lange wandeling maar wel een hele steile met aan het einde nog een trap van ruim honderd tredes. Ook hier is gelukkig voor de luie toerist gezorgd en je kan dan ook te paard tot onderaan de trap komen.
Maar eenmaal bovenaan de trap ben je wel op de rand van de vulkaan en dat is toch wel heel bizar. Je kijkt vanaf de rand zo de krater in die ruim 100 meter diep ligt en waar je het water gemengd met zwavel ziet borrelen en de rook vanaf komt. Op de rand was geen hekje of andere val/uitglij beveiliging en dat maakte het extra spannend. SUPER!

Vulkaan Ijen stond nu op het programma. In deze krater ligt een groot blauw meer waar ’s nachts als alles mee zit met het weer er een blauw licht te zien is maar wat er in de dagen dat wij er waren niet inzat vanwege de bewolking. Hierdoor konden we uitslapen tot 4uur ’s ochtends.
In de krater zijn er mannen aan het werk die het zwavel wat er voor handen is los te hakken en in mandjes de krater uit dragen om daarna nog eens helemaal naar beneden te brengen op een wederom steile en lange berg van 3,5 km. Het gemiddelde gewicht wat ze dragen is 60 tot 70kg en het zwaarste gewicht dat ooit meegenomen is door een zwaveldrager staat op 110kg…!!!!!

Zonder al het zwavel was het al een pittige klus om de steile berg te beklimmen en eindelijk boven aangekomen ben je ruim een uur verder. Heel bijzonder om deze mannen af en aan te zien lopen met het zware werk dat ze doen. Naast al dit klimmen en dragen was ook hier het uitzicht schitterend. Grote rook pluimen van de zwavel die we goed roken als de wind even onze kant op stond. Niks mis mee zou je zeggen een beetje rook. Nou wel als het naar rotte eieren stinkt!

Na al deze gassen ingeademd te hebben zijn we verder naar Bali gereisd om daar ons visum te verlengen om zo nog een maand langer te mogen blijven. 4 dagen voor het visum af zou lopen gingen we naar het immigratiekantoor om dit even te regelen. Dit liep echter ietsje anders dan gepland.
In Indonesië is er blijkbaar de regel dat je het visum minimaal 7 dagen voordat het afloopt al moet verlengen. Leuk dat ze het even mededelen wanneer het je visum ontvangt. En wat moeten we nu dan doen meneer de muggenzifter? Nu moeten jullie het land uit en opnieuw het land weer in. Duur grapje en dus pijnlijk voor het budget**

Toch zou dit op zich geen probleem je koopt een retourticket voor de 24e naar Kuala Lumpur wat precies de laatste dag was van het visum en je gaat op een dag heen en weer wat ook alleemaal zo is gegaan. Het jammere alleen was dat we de 23e al op het vliegveld stonden en we dus een dag te vroeg waren… schaam!***

Nu dit achter ons ligt zijn we op Bali naar Ubud gegaan, wat in centraal Bali is gelegen. Een leuk en gezellig stadje waar we een scooter hebben gehuurd om de omgeving te bewonderen. Met toch wel als hoogtepunt de rijstterrassen.

Morgen gaan we naar de Gili-Islands, waar de stranden witter dan wit zijn en de zee blauwer dan blauw is…. Heel vervelend inderdaad maar goed het hoort er bij ;-)

Groetjes, kusjes, en knuffels van ons aan iedereen thuis…


* Deze dient zelf te worden opgehaald in Azië en is te vinden tussen het eten.
** Sponsoren gezocht onder het motto: ‘’Help M&M Indonesië door’’ ;-)
*** Geen commentaar gewenst!