Liefde is...

Hallo daar!

Terima kasih voor alle leuke reacties! Elke keer als we weer op internet gaan is het toch weer leuk; ‘Ja! Weer een reactie erbij!’ ☺

Al zou je me vragen wat het meest romantische is wat ik ooit heb gedaan, kan ik daar nu eindelijk een antwoord op geven. Iets wat je als het goed iets niet vaak doet en al helemaal niet samen. Maar daar later meer over…

Michel eindigde zijn verslag de vorige keer met de ‘teaser’: de Gili-Islands, waar de stranden witter dan wit zijn en de zee blauwer dan blauw is. Nou, dat klopte wel! En niet alleen het eiland Gili Trawangan, maar ook Lombok, Komodo, Rinca en Flores hebben ons in hun greep. Wat een uitzichten, bijzonder wildlife en mooie mensen. Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen (om jullie jaloers te maken hihi). Als jullie nog ansichtkaarten nodig hebben, hebben wij de foto’s er wel voor, maar dat zien jullie wel.

Gili T is op zich niet een eiland waar wij ons spreekwoordelijke ei kwijt kunnen, maar voor 2 nachten was het leuk. Een fantastische zonsondergang gezien en een (mini) Full Moon-party meegemaakt. Dit laatste niet te vergelijken met die in Thailand van vorig jaar, maar wel grappig om de locals van een jaar of 15 een beetje tussen de toeristen te zien dansen. Beetje snorkelen, relaxen op het strand bij 1 van de vele restaurantjes en dan gauw door naar het mooie Lombok.

Lombok is echt een aanrader, ik kan er niet over uit hoe mooi het daar is! Stel je voor; witte stranden, een heldere felblauwe zee, overal waar je kijkt groen en die fantastische stranden heb je dan ook nog eens bijna voor jezelf. Op een paar toeristen en locals na. Iedereen hangt er relaxed rond, er wordt veel gesurft en op de achtergrond hoor je Bob Marley ‘No woman no cry’ zingen. Dan heb je het wat mij betreft toch goed voor elkaar als backpacker zijnde in een bungalow met uitzicht op zee. Als je in ons geval even tussen het restaurant en de bouwvakkers doorkijkt, de kraaiende haan naast je bed vanaf een uur of 3 ’s nachts negeert terwijl er tot 1 uur ’s nachts net karaoke door je kamer heeft geschald van de buren, maar daar hebben we het nu even niet over. Op Lombok hebben we in Kuta geslapen. Niet te verwarren met Kuta op Bali, waar dronken Australiërs vakantie houden met foute feesten en westers eten. En lang leve internet, maar vooral lang leve mijn neefje Sven, die nu 1 jaar is geworden. Dankzij Skype zijn we zo toch nog even op zijn verjaardag geweest, dat was leuk! Ook hebben we de inhuldiging van Willem-Alexander kunnen zien via internet. Helaas hebben we ook van het koningslied gehoord. We begrepen dat het in Nederland een hele hype is geweest. Onze reactie vanaf deze kant van het land; wij blijven hier nog even om ons te schamen voor dit lied. ☺

En wij dachten na Lombok toch al wel een hoogtepuntje te pakken te hebben, gaan we spontaan een boottocht van 4 dagen aan op weg naar Flores. We waren eigenlijk van plan om gewoon met de bus en ferry rechtstreeks naar Flores te gaan, maar onderweg op aanraden toch even omgeboekt, goede keus! Deze tocht brengt ons langs bijzondere eilanden, waaronder een bezoek aan Komodo en Rinca, inderdaad, waar de Komodo varaan leeft! Dit was ook een punt van ons verlanglijstje om deze bijzondere koudbloedige draakachtige mini-dinosaurus te mogen bewonderen (Jurassic Park in real life!). Misschien hadden we de Youtube-filmpjes beter achteraf kunnen bekijken en informatie lezen, want als je dan weet dat dit monster buffels, herten en ja ook mensen eet, 20 km/u kan rennen en een beet zoveel bacteriën en wat gif achterlaat in de wond, je verzwakt en je dan verorbert wordt, loop je toch wel een beetje met klotsende oksels door het National Park met een Komodo varaan op 2 meter afstand je aanstaart en zijn lange tong naar je uitsteekt. Maar wat een gave beesten, echt indrukwekkend en ondanks hun wat lelijke uiterlijk toch fotogeniek. Op Rinca komen de varanen ook voor, verder (op die ene in Blijdorp na) nergens voor in het wild. Gaaf dit! Tijdens zonsondergang leggen we aan tussen de onbewoonde eilanden waar Michel en de andere jongens samen met de Indonesische bemanning een potje voetbal spelen op een strandje. Erg leuk om dit op de eerste rang vanaf de boot te zien!

Maar laat ik jullie vertellen over onze romantische nacht op de boot tijdens de tweede nacht. Nee je kunt gewoon doorlezen, zelfs kinderen onder de 16. Het ging als volgt; boot + zonsondergang met dolfijnen in de verte (so far so good) dan gaat het waaien… En de golven worden zo hoog dat je het gevoel hebt dat je in zo’n schip zit in een pretpark, wat in het begin nog leuk lijkt, maar na een paar uur... Boot + woeste zee (not so good). Het gevolg; ik zeeziek, Michel misselijk. En wat doe je dan? Romantisch samen over de reling hangen! Liefde is; samen ‘de vissen voeren’ (was dit een tegenvaller?). Haha sjonge wat een nacht. De dagen hierna bleef alles om me heen zelfs als ik van de boot af was nog schommelen! Laat ik eerlijk zijn, niet zo romantisch. Gelukkig maakte het snorkelen tussen de supermooie vissen het overdag weer goed. Weer een ervaring rijker zullen we maar zeggen.

Nu zijn we dus op Flores in het havenstadje Labuanbajo. Ik moet zeggen dat ik een paar weken geleden nog nooit van de Gili Islands en Flores had gehoord, maar dat is het leuke aan reizen, onderweg leer je een land een beetje kennen en krijg je tips van mensen die je ontmoet en zit je ineens hier!
En over afstrepen van ons verlanglijstje gesproken; vandaag is weer een wens in vervulling gegaan! De vorige keer heb ik natuurlijk al een beetje opgeschept over het duiken en hoe fantastisch dat is, nou ik ga het nu vooral weer bevestigen! Wat Marco Borsato na 500 duiken pas heeft kunnen zien (wat hij al heel graag wilde vertelde hij Johnny de Mol in ‘Waar is de Mol?’) heb ik op mijn vijfde duik al gezien! Vandaag hebben we hier twee duiken gedaan en hebben we zo’n 6 of 7 Manta roggen gedoken!!!!! Dit zijn roggen van een aantal meter (!!) die heel rustig langs je heen zweven in het water en een populaire ‘vangst’ onder de duikers. Ze zijn niet gevaarlijk, eten plankton en de duikplek waar we waren is een zogenaamd ‘cleaningstation’ eigenlijk een wasstraat voor de roggen. Ook zagen we hier haaien en enorme gekleurde vissen in alle soorten en maten. Voor mij de eerste ‘driftdive’, een duik met sterke stroming waarbij je je soms moest vasthouden aan een steen op de bodem om niet in de stroming meegesleurd te worden. Was leuk en best een beetje spannend. Alles is goed gegaan en we zijn elkaar niet kwijtgeraakt haha. De tweede duik was rustiger en langs een muur van het mooiste koraal wat ik ooit gezien heb met oooooveral vissen, schildpadden, haaien en allerlei klein grut. WOW.

Ok ok, ik zal stoppen met de grote verhalen (voor nu gnagna). Morgen vliegen we naar Ende waar we daar in de buurt een vulkaan gaan beklimmen met drie kratermeren met alle drie een verschillende kleur! We zijn benieuwd!

Hoe is het in Nederland?! Is het al lente en zijn er nog nieuwe roddels en/of feiten?!

Tot gauw! Liefs M&M