Goodbye Aussies, hello Kiwi's
Door: Michel
Blijf op de hoogte en volg Martine
08 Augustus 2013 | Nieuw Zeeland, Kerikeri
Kia Ora,
Het is weer even geleden dat we lief en leed met jullie hebben gedeeld dus daar is het wat ons betreft wel weer tijd voor.
Om verder te gaan op het avontuur van het vorige verslag was het de bedoeling om de Fam. Campos Castro te ontmoeten op onze weg naar Sydney. Heel erg leuk om elkaar te zien en al snel werden de tips over en weer uitgewisseld tussen al het geklets en gelach door. Het was super gezellig en de tijd vloog helaas om. De ochtend erna nog lekker zitten ontbijten om vervolgens weer door te reizen.
Op onze weg kwamen we langs een Nederlands restaurant/winkeltje waar een klein Madurodam (Holland Downunder) was gemaakt. We zagen de maquettes van Kinderdijk, de Martinitoren, Volendam, het Muiderslot en nog wat andere bekende plekken. Waar het pittoreske Maassluis is gebleven is voor mij nog steeds een raadsel maar dat zal een kwestie van tijd zijn. In het restaurant was er genoeg te koop zoals de Ruijter hagelslag voor zo’n 16 Dollar, drop voor 10 Dollar en stroopwafels voor 12 dollar. Heerlijk maar laten we nu net stroopwafels op hebben bij onze ontmoeting met de Dutchies.
Aan alle avonturen komt een einde dus ook aan het camperavontuur. Nadat we de camper netjes hadden opgeruimd en ingeleverd was het tijd voor Sydney! Eindelijk was het dan zo ver dat ik bij het Opera House stond. Geweldig om er te zijn!
Het gebouw zelf is heel mooi, maar het Opera House doet me ook weer even beseffen dat ik heeeeel erg ver weg van m’n moeder ben.
In en rond Sydney is er genoeg te doen. Vanuit het hostel zijn we met een groep langs de kust gewandeld naar Bondi Beach. Het was niet echt weer om te zwemmen en het water was stijve-tepelachtig koud maar toch heb ik een duik genomen onder het mom ‘’nu we er toch zijn’’.
Nog een ander hoogtepuntje was de McDonalds. Op zich gek want dat is meestal voor de kleine kinderen maar dit keer ook voor ons. Omdat het erg lastig is om gratis Wi-Fi te krijgen en Mac de enige was waar het wel kon hebben we heel erg vaak bij de Mac gezeten. Elke keer was de verleiding erg groot. We hadden afgesproken dat we pas wat gingen eten bij de Mac als we in Sydney waren. Dus na 15 keer bij de Mac te zijn geweest was het de 16 keer toegestaan en hebben we ook aangevallen ☺.
Nog veel langer in Australië blijven was natuurlijk geen straf geweest maar het doel was Nieuw Zeeland. Als het goed is was de temperatuur in Auckland (Noord NZ) behaaglijk dus hebben we toch maar besloten om een ticket te kopen. 18 juli zijn we in het vliegtuig gestapt en na drie kleine uurtjes was het EINDELIJK zo ver… Nieuw Zeelandse bodem onder m’n voeten. Gelijk weer verder vliegen en zeggen dat we er zijn geweest is niet ons ding dus we zijn toch door de douane heen gegaan en met ons work/holiday visum kunnen we een jaar blijven. Als we er dan toch zijn dan maar gelijk goed.
Vele controles later en een check door een heel schattig hondje die nog wel wat rook in de tas van Martine wat gelukkig vals alarm was, was het tijd om naar de stad te gaan. In de shuttlebus naar de stad was er een zeer spraakzame buschauffeur die duidelijk plezier in z’n werk had en ons hartelijk welkom heette in NZ.
Rondreizen zoals we in Azië en Australië doen daar wachten we nog mee. De komende maanden is het de bedoeling om te gaan werken bij farmers voor onderdak en soms ook eten & drinken. Op deze manier willen we zo veel mogelijk overhouden om er van de zomer (dat begint hier in november) extra van te genieten.
Maar voor je kan werken is het belangrijk om een belasting-nummer aan te vragen en een bankrekening te openen. Dit is prima en snel geregeld dus na Auckland te hebben ontdekt zijn we nu in het Noorden van het Noorder Eiland (the Bay of Island).
We zijn sinds een paar dagen aan het werk op een boerderij en daarvoor krijgen we accommodatie, eten & drinken. Boer Marty (die net als Martine ook de bijnaam Smarty heeft) is een hele aardige boer die alles ecologisch laat groeien en bloeien.
De eerste dag dat we er aan kwamen zijn we ’s avonds met hem en zijn dochtertjes naar een Iers dansavondje mee gegaan. Het idee om te kijken om te zien hoe dat gaat leek ons heel erg leuk. We waren alleen nog niet binnen of we stonden zelf al op de dansvloer.
Dat was even slikken maar als je van nature net zo soepel, ritmisch en danstechnisch zeer sterk bent is dit geen probleem dus we hebben gezellig mee gedaan. Het was heel leuk en gezellig maar we gingen wel even terug in de tijd. Zelf dacht ik dat de tijd van Little House on the Prairie ver achter me lag maar hier zaten we er middenin. De dames en sommige mannen hadden dezelfde stijl kleding aan en ik heb veel Mart Smeets truien gezien. (Voor de gene die niet weten wat dat is. Dat zijn truien die al zo lang uit de tijd dat ze bijna weer in zijn).
Om het plaatje toch nog even compleet te maken en we toch wel even in shock raakte was nadat we op tafel een discman zag liggen.
Zo kom je nog eens in situaties waarin je jezelf niet zo snel denkt te bevinden maar dat maakt het reizen zo geweldig.
Afgelopen zondag zijn we met Boer Marty naar de markt geweest om zijn producten te verkopen wat ook een leuke ervaring is omdat je altijd aan de andere kant van de tafel staat.
Na deze bijzondere, leuke en onverwachte ervaringen ben ik benieuwd wat er de komende weken gaat gebeuren.
Groetjes from The bay of Islands
Het is weer even geleden dat we lief en leed met jullie hebben gedeeld dus daar is het wat ons betreft wel weer tijd voor.
Om verder te gaan op het avontuur van het vorige verslag was het de bedoeling om de Fam. Campos Castro te ontmoeten op onze weg naar Sydney. Heel erg leuk om elkaar te zien en al snel werden de tips over en weer uitgewisseld tussen al het geklets en gelach door. Het was super gezellig en de tijd vloog helaas om. De ochtend erna nog lekker zitten ontbijten om vervolgens weer door te reizen.
Op onze weg kwamen we langs een Nederlands restaurant/winkeltje waar een klein Madurodam (Holland Downunder) was gemaakt. We zagen de maquettes van Kinderdijk, de Martinitoren, Volendam, het Muiderslot en nog wat andere bekende plekken. Waar het pittoreske Maassluis is gebleven is voor mij nog steeds een raadsel maar dat zal een kwestie van tijd zijn. In het restaurant was er genoeg te koop zoals de Ruijter hagelslag voor zo’n 16 Dollar, drop voor 10 Dollar en stroopwafels voor 12 dollar. Heerlijk maar laten we nu net stroopwafels op hebben bij onze ontmoeting met de Dutchies.
Aan alle avonturen komt een einde dus ook aan het camperavontuur. Nadat we de camper netjes hadden opgeruimd en ingeleverd was het tijd voor Sydney! Eindelijk was het dan zo ver dat ik bij het Opera House stond. Geweldig om er te zijn!
Het gebouw zelf is heel mooi, maar het Opera House doet me ook weer even beseffen dat ik heeeeel erg ver weg van m’n moeder ben.
In en rond Sydney is er genoeg te doen. Vanuit het hostel zijn we met een groep langs de kust gewandeld naar Bondi Beach. Het was niet echt weer om te zwemmen en het water was stijve-tepelachtig koud maar toch heb ik een duik genomen onder het mom ‘’nu we er toch zijn’’.
Nog een ander hoogtepuntje was de McDonalds. Op zich gek want dat is meestal voor de kleine kinderen maar dit keer ook voor ons. Omdat het erg lastig is om gratis Wi-Fi te krijgen en Mac de enige was waar het wel kon hebben we heel erg vaak bij de Mac gezeten. Elke keer was de verleiding erg groot. We hadden afgesproken dat we pas wat gingen eten bij de Mac als we in Sydney waren. Dus na 15 keer bij de Mac te zijn geweest was het de 16 keer toegestaan en hebben we ook aangevallen ☺.
Nog veel langer in Australië blijven was natuurlijk geen straf geweest maar het doel was Nieuw Zeeland. Als het goed is was de temperatuur in Auckland (Noord NZ) behaaglijk dus hebben we toch maar besloten om een ticket te kopen. 18 juli zijn we in het vliegtuig gestapt en na drie kleine uurtjes was het EINDELIJK zo ver… Nieuw Zeelandse bodem onder m’n voeten. Gelijk weer verder vliegen en zeggen dat we er zijn geweest is niet ons ding dus we zijn toch door de douane heen gegaan en met ons work/holiday visum kunnen we een jaar blijven. Als we er dan toch zijn dan maar gelijk goed.
Vele controles later en een check door een heel schattig hondje die nog wel wat rook in de tas van Martine wat gelukkig vals alarm was, was het tijd om naar de stad te gaan. In de shuttlebus naar de stad was er een zeer spraakzame buschauffeur die duidelijk plezier in z’n werk had en ons hartelijk welkom heette in NZ.
Rondreizen zoals we in Azië en Australië doen daar wachten we nog mee. De komende maanden is het de bedoeling om te gaan werken bij farmers voor onderdak en soms ook eten & drinken. Op deze manier willen we zo veel mogelijk overhouden om er van de zomer (dat begint hier in november) extra van te genieten.
Maar voor je kan werken is het belangrijk om een belasting-nummer aan te vragen en een bankrekening te openen. Dit is prima en snel geregeld dus na Auckland te hebben ontdekt zijn we nu in het Noorden van het Noorder Eiland (the Bay of Island).
We zijn sinds een paar dagen aan het werk op een boerderij en daarvoor krijgen we accommodatie, eten & drinken. Boer Marty (die net als Martine ook de bijnaam Smarty heeft) is een hele aardige boer die alles ecologisch laat groeien en bloeien.
De eerste dag dat we er aan kwamen zijn we ’s avonds met hem en zijn dochtertjes naar een Iers dansavondje mee gegaan. Het idee om te kijken om te zien hoe dat gaat leek ons heel erg leuk. We waren alleen nog niet binnen of we stonden zelf al op de dansvloer.
Dat was even slikken maar als je van nature net zo soepel, ritmisch en danstechnisch zeer sterk bent is dit geen probleem dus we hebben gezellig mee gedaan. Het was heel leuk en gezellig maar we gingen wel even terug in de tijd. Zelf dacht ik dat de tijd van Little House on the Prairie ver achter me lag maar hier zaten we er middenin. De dames en sommige mannen hadden dezelfde stijl kleding aan en ik heb veel Mart Smeets truien gezien. (Voor de gene die niet weten wat dat is. Dat zijn truien die al zo lang uit de tijd dat ze bijna weer in zijn).
Om het plaatje toch nog even compleet te maken en we toch wel even in shock raakte was nadat we op tafel een discman zag liggen.
Zo kom je nog eens in situaties waarin je jezelf niet zo snel denkt te bevinden maar dat maakt het reizen zo geweldig.
Afgelopen zondag zijn we met Boer Marty naar de markt geweest om zijn producten te verkopen wat ook een leuke ervaring is omdat je altijd aan de andere kant van de tafel staat.
Na deze bijzondere, leuke en onverwachte ervaringen ben ik benieuwd wat er de komende weken gaat gebeuren.
Groetjes from The bay of Islands
-
08 Augustus 2013 - 07:57
Nel:
Lieve Michel en Martine
Geweldige verhalen weer,fijn dat het goed gaat veel genieten samen
Groetjes dikke kus en knuffels van hier
-
08 Augustus 2013 - 08:05
Nel:
Ps Dansles was toch wel handig geweest
-
08 Augustus 2013 - 08:38
Frans A:
Komt het boerendochterbloed toch weer mooi van pas! -
08 Augustus 2013 - 14:14
Els Van Tol:
ha m & m fijn weer wat van jullie te horen! vroeg het mij pas geleden af hoe het met jullie zou gaan, goed dus! fijn!
pas weer goed op elkaar, op naar het volgende avontuur!
liefs els van tol -
08 Augustus 2013 - 20:15
Willeke De Wit:
Haai M&M!
Coole bijnaam heeft die boer! Ben benieuwd welk intelligent en grappig persoon zo'n leuke bijnaam voor hem heeft verzonnen. Iemand die zulke leuke dingen kan verzinnen moet wel een leuk iemand zijn...
Enniewee, leuke arbeidsomstandigheden bij jullie nieuwe baan! Ga op mn werk ook maar eens een dansvloer aanvragen hahaha!
Werkse en goed sparen voor november he ;-) C u there!
Big kiss big siss -
08 Augustus 2013 - 21:15
Ilse Cc:
Het was zeker gezellig!!! Leuk weer een verhaal te lezen. veel plezier! -
08 Augustus 2013 - 22:31
Piet En Mary Prins:
oei , wat leuk om eindelijk weer eens wat te lezen van jullie.
waar het boerenbloed al niet kruipen kan, toch, veel werkplezier gewenst hoor.
heb je gelijk jullie de vitamientjes weer binnen bij "de boer"
wat een prachtige kwaliteit foto's maken jullie.
groetjes van Piet en Mary -
09 Augustus 2013 - 00:25
Pa:
Lieve Martine en Michel,
Goed om weer eens wat van jullie te zien en te horen, je blijft wat meemaken op die manier, geweldig. Je zou foto's uploaden maar ik heb niets gehad, komt nog denk ik. Dat je in Australie zit met de stopera op de achtergrond.... ik word er echt stil van. een van de mooiste dingen die jullie meemaken. Maak je geen zorgen om de 'A...shit', ik ga het oplossen, daar ben ik je vader voor.
Wat een mooie foto's met die effecten, erg goed. Fijn dat je mensen hebt gevonden waar jullie kunnen werken en goed te eten krijgen, leuk he werken voor je eten en onderdak. Zulke mensen moet je echt koesteren, zover buiten je thuisland en toch verzorgt worden, een zegen. Blijf ze tellen (een oud maar nog steeds geldend gezegde, tel je zegeningen dag voor dag.
Het is hier al laat, na het darten met mijn vrienden, wel weer flink gewonnen natuurlijk wens ik jullie wer alle goeds toe en geniet van alles wat op jullie pad komt. IK moet nog een aantal nachtjes slapen en verschrikkelijk hard sparen om je te kunnen opzoeken in februari 2014.
Het is wel aardig dat je aan de andere kant van de wereld gaat zitten maar verwacht niet direct dat wij daar ook naartoe gaan, daarvoor moet er nog heel wat water voor door de waterweg heen stromen. Jullie doen er iets langer over om er te komen en wij direct, pak e'm beet zo'n 32 uur. Dan moeten we wel heel veel van jullie houden om dat te doen.........
XXXPa -
11 Augustus 2013 - 14:14
Oma Coolen:
hallloo luitjes
leuk weer wat van jullie te horen
wat maken jullie veel mee
maar nu moet er weer gewerkt worden
om de spaart pot weer te vullen
is het daar nu winter of herft
nu veel liefs oma -
23 Augustus 2013 - 15:35
Ma De Wit:
Hallo kinders,
Nostalgie; aankomen varen met de ferry en de beroemde brug zien, jazzmuzikanten en straatartiesten op de kade, mooi aangelegd plein in Darling Harbour met het hollands cafetaria, het gigantische Opera House met duizenden tegeltjes op het dak. We waren er samen en dat je daar even aan terug denkt kan ik best begrijpen.
Nu weer nieuwe avonturen in NZ. Ook al ben jij er geweest, voor en met Michel, zal het toch anders zijn.
Werken op een boerderij zal voor jullie niet zo moeilijk zijn, misschien iets anders dan wat jullie in Dordrecht hebben gedaan, maar landbouw is landbouw, niet waar, ja toch?
Heel veel plezier en maak er wat moois van.
Groet en een big hug.
Ma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
