Oh my Buddha!
Door: Martine
Blijf op de hoogte en volg Martine
20 Februari 2012 | Vietnam, Mui Ne
Daar ben ik weer!
Terwijl jullie de Molentocht schaatsten en je bij de koek & zopie tent opwarmden lagen wij de afgelopen week op het strand met 28 graden in Nha Trang! Allebei niet verkeerd natuurlijk.
Maargoed, laat ik bij het begin beginnen...
Na Hue zijn we met een private car samen met Eric (de NL-der waar ik eerder over schreef) richting Hoi An gereden. Onderweg stopten we bij allerlei toeristische plekken zoals de Marble Mountains, een tempel en een mooi uitzichtpunt op een pas in de bergen. Gaaf om te zien hoe de wolken erin blijven hangen! Wel grappig dat we een Engelstalige gids zouden krijgen en dat die van ons dan alleen maar wijst en de plek in het Engels kan benoemen haha. Lekker Engelstalig dus..
In Hoi An hebben we een hotel gevonden na even zoeken. Je slaapt hier al gauw voor zo'n 5 euro per nacht in een private room met 2 bedden. Ideaal! Hoi An staat onder andere bekent om de kledingmakerij dus Es en ik hebben allebei een jurkje op maat laten maken, echt gaaf! En dat voor weinig geld, wel luxe hoor. Verder zijn we veel naar het strand gegaan wat zo'n 4 km fietsen was. Een hele beleving om in het verkeer van Vietnam te fietsen! Ik heb het idee dat hier gewoon geen regels zijn en iedereen maar gewoon rijdt, wat opzich best werkt. Op een dag reden we weg van waar we de fietsen huren en na 20 meter KLAP en jahoor, een klapband.. Schrok me rot natuurlijk en de mevrouw van het fietsenverhuur lachen..
Vanuit Hoi An zijn we met de nachttrein naar Nha Trang gereden in ongeveer 12 uur. Ook al heb ik het in China en Tibet ook al beleeft, het blijft een bijzondere ervaring. Het is het allemaal gewoon net niet.. Vies, smakkende mensen 's morgens die embryo-eieren eten, maar wel lekker geslapen moet ik zeggen. In Nha Trang kwamen we rond 8.00u aan en een uur later lagen we op het strand! En een supermooie! We ontdekken ook een superdeluxe strandtent waar we een paar keer hebben gezeten, helaas in verhouding erg duur. Ondertussen is Eric ook gearriveerd en gaan we een avondje uit. Ik heb Vietnamese wodka op wat zo sterk was dat ik na een liter water nog zweverig was, goed spul ;). In de Lonely Planet (jeweetwel, de reizigersbijbel) stond dat het nachtleven in Nha Trang the place to be is, maar wij ontdekten echter dat het al rond 1.00u gewoon klaar is! Dus helaas, geen afterparty...
En nu zijn we net terug van 3 dagen achterop de motor van Nha Trang naar Mui Ne... En ik kan je zeggen, dit is (zoals ik al eerder schreef) DE manier om door Vietnam te reizen! Al moet ik zeggen dat ik na 3 dagen echt niet meer op een motor kan zitten haha. Ik zat achterop bij mijn gids TM op een Honda schakelbrommer van 100cc... Dus je kunt je voorstellen dat het niet al te vlot ging... Ook door de bergen stonden we soms bijna stil als we omhoog moesten! Ik ben blij dat ik het niet niet zelf heb gereden, de weg ging soms ineens over in een soort grind/zandbak, heel spannend allemaal. Maar wel een hele ervaring en TM sprak heel goed Engels (voor Vietnamese begrippen). Es zat achterop bij Mr. Water, een grappig, dikkig klein mannetje die ook een aardig woordje Engels meedeed. We stoppen om watermeloen, suikerriet en andere vruchten te proeven en we concluderen dat het fruit hier veeeel lekkerder is dat het arti-farti fruit in NL. Zo puur. De eerste nacht slapen we in het dorp van de zogenaamde Minority people. Een arm Vietnamees dorp. Er wordt letterlijk een kip voor onze neus geslacht die voor ons op de BBQ gaat. Es wordt het allemaal een beetje teveel (misschien de vreemde kip van eerder die middag die ook voor onze neus werd doorgehakt en Mr. Water at lekker de kop op...) en alles kwam er letterlijk weer uit. Gelukkig maakt het in het dorp niet uit waar je overgeeft, poept of je afval gooit, de honden en varkens die er rondlopen eten het vanzelf weer op. Na een Vietnamees ritueel met een soort massage met olie en een muntje wordt Es ingestopt en eet ik mee met de familie en onze gidsen. Ze zingen mooie liedjes en we drinken rijstwijn (tenminste, ik een klein sipje en de rest gooi ik stiekem bij Mr. Water in zn glas).
Echt een hoogtepunt van Vietnam vind ik om zo dichtbij de mensen te staan. Je gaat echt back to basic (of de middeleeuwen, net hoe je het bekijkt), heel bijzonder om te zien en de mensen zijn zo ontzettend vriendelijk! Echt een verschil met de steden waar de mensen alleen maar vriendelijk hallo zeggen als ze wat kunnen verdienen, kan dit niet krijg je een chagrijnig gezicht en ' Why not?!' . Hier in de binnenlanden is een glimlach gratig! Echt geweldig als je langs kinderen rijdt en ze heel hard zwaaien en blij ' Hello hello' roepen!
Een tip voor een ieder die in Vietnam gaat reizen: BYOTP (bring your own toilet paper) want dat is hier schaars (ik vraag me nog steeds af hoe je de boel dan afvegen na... ).
De tweede nacht slapen we in een hotel in Dalat (jeeeej een douche!).
Vandaag vanuit Dalat door de Central Highlands door naar Mui Ne. Onderweg stopt Mr. Water ineens en vertelt TM dat er 2 jongens op een scooter achter Mr. Waters motor aanzaten. Es had namelijk haar camera om haar nek en die wilde ze van haar nek snijden! Omdat we stopten gingen de jongens ervandoor, bizar! Blijkbaar eten ze in dit gedeelte van Vientam ook hond (maakt niet uit welk ras) en bij elke hond die langs de weg loopt roept TM; BBQ-dog! Ik heb het gelukkig niet hoeven eten..
TM vertelt veel over zijn familie en allerlei geldproblemen en ex-vrouwen die lesbisch zijn geworden. Het voelde toch een beetje alsof ik aan het werk was, helaas kan ik die uren niet schrijven ;). Ook leer ik een scheldwoord (altijd leuk in een andere taal) en je zegt zoiets als 'Doe-ma' en betekent klootzak. Je weet nooit wanneer je het nodig kan hebben...
Nu na een supergoed diner op het strand bij Mr. Water thuis liggen we weer op de hotelkamer. Moe maar voldaan en blij dat we de komende dagen weer even bij kunnen komen van alle indrukken. De helft heb ik nu nog niet eens geschreven... Toch wel weer erg fijn om te reizen.
Ik ga zo slapen en hoor gewoon de zee! Soms als de golven tegen de kant aanslaan schud ons bed! Hoe gaaf!
Een dikke knuffel vanuit een erg warm Mui Ne!
:)
Terwijl jullie de Molentocht schaatsten en je bij de koek & zopie tent opwarmden lagen wij de afgelopen week op het strand met 28 graden in Nha Trang! Allebei niet verkeerd natuurlijk.
Maargoed, laat ik bij het begin beginnen...
Na Hue zijn we met een private car samen met Eric (de NL-der waar ik eerder over schreef) richting Hoi An gereden. Onderweg stopten we bij allerlei toeristische plekken zoals de Marble Mountains, een tempel en een mooi uitzichtpunt op een pas in de bergen. Gaaf om te zien hoe de wolken erin blijven hangen! Wel grappig dat we een Engelstalige gids zouden krijgen en dat die van ons dan alleen maar wijst en de plek in het Engels kan benoemen haha. Lekker Engelstalig dus..
In Hoi An hebben we een hotel gevonden na even zoeken. Je slaapt hier al gauw voor zo'n 5 euro per nacht in een private room met 2 bedden. Ideaal! Hoi An staat onder andere bekent om de kledingmakerij dus Es en ik hebben allebei een jurkje op maat laten maken, echt gaaf! En dat voor weinig geld, wel luxe hoor. Verder zijn we veel naar het strand gegaan wat zo'n 4 km fietsen was. Een hele beleving om in het verkeer van Vietnam te fietsen! Ik heb het idee dat hier gewoon geen regels zijn en iedereen maar gewoon rijdt, wat opzich best werkt. Op een dag reden we weg van waar we de fietsen huren en na 20 meter KLAP en jahoor, een klapband.. Schrok me rot natuurlijk en de mevrouw van het fietsenverhuur lachen..
Vanuit Hoi An zijn we met de nachttrein naar Nha Trang gereden in ongeveer 12 uur. Ook al heb ik het in China en Tibet ook al beleeft, het blijft een bijzondere ervaring. Het is het allemaal gewoon net niet.. Vies, smakkende mensen 's morgens die embryo-eieren eten, maar wel lekker geslapen moet ik zeggen. In Nha Trang kwamen we rond 8.00u aan en een uur later lagen we op het strand! En een supermooie! We ontdekken ook een superdeluxe strandtent waar we een paar keer hebben gezeten, helaas in verhouding erg duur. Ondertussen is Eric ook gearriveerd en gaan we een avondje uit. Ik heb Vietnamese wodka op wat zo sterk was dat ik na een liter water nog zweverig was, goed spul ;). In de Lonely Planet (jeweetwel, de reizigersbijbel) stond dat het nachtleven in Nha Trang the place to be is, maar wij ontdekten echter dat het al rond 1.00u gewoon klaar is! Dus helaas, geen afterparty...
En nu zijn we net terug van 3 dagen achterop de motor van Nha Trang naar Mui Ne... En ik kan je zeggen, dit is (zoals ik al eerder schreef) DE manier om door Vietnam te reizen! Al moet ik zeggen dat ik na 3 dagen echt niet meer op een motor kan zitten haha. Ik zat achterop bij mijn gids TM op een Honda schakelbrommer van 100cc... Dus je kunt je voorstellen dat het niet al te vlot ging... Ook door de bergen stonden we soms bijna stil als we omhoog moesten! Ik ben blij dat ik het niet niet zelf heb gereden, de weg ging soms ineens over in een soort grind/zandbak, heel spannend allemaal. Maar wel een hele ervaring en TM sprak heel goed Engels (voor Vietnamese begrippen). Es zat achterop bij Mr. Water, een grappig, dikkig klein mannetje die ook een aardig woordje Engels meedeed. We stoppen om watermeloen, suikerriet en andere vruchten te proeven en we concluderen dat het fruit hier veeeel lekkerder is dat het arti-farti fruit in NL. Zo puur. De eerste nacht slapen we in het dorp van de zogenaamde Minority people. Een arm Vietnamees dorp. Er wordt letterlijk een kip voor onze neus geslacht die voor ons op de BBQ gaat. Es wordt het allemaal een beetje teveel (misschien de vreemde kip van eerder die middag die ook voor onze neus werd doorgehakt en Mr. Water at lekker de kop op...) en alles kwam er letterlijk weer uit. Gelukkig maakt het in het dorp niet uit waar je overgeeft, poept of je afval gooit, de honden en varkens die er rondlopen eten het vanzelf weer op. Na een Vietnamees ritueel met een soort massage met olie en een muntje wordt Es ingestopt en eet ik mee met de familie en onze gidsen. Ze zingen mooie liedjes en we drinken rijstwijn (tenminste, ik een klein sipje en de rest gooi ik stiekem bij Mr. Water in zn glas).
Echt een hoogtepunt van Vietnam vind ik om zo dichtbij de mensen te staan. Je gaat echt back to basic (of de middeleeuwen, net hoe je het bekijkt), heel bijzonder om te zien en de mensen zijn zo ontzettend vriendelijk! Echt een verschil met de steden waar de mensen alleen maar vriendelijk hallo zeggen als ze wat kunnen verdienen, kan dit niet krijg je een chagrijnig gezicht en ' Why not?!' . Hier in de binnenlanden is een glimlach gratig! Echt geweldig als je langs kinderen rijdt en ze heel hard zwaaien en blij ' Hello hello' roepen!
Een tip voor een ieder die in Vietnam gaat reizen: BYOTP (bring your own toilet paper) want dat is hier schaars (ik vraag me nog steeds af hoe je de boel dan afvegen na... ).
De tweede nacht slapen we in een hotel in Dalat (jeeeej een douche!).
Vandaag vanuit Dalat door de Central Highlands door naar Mui Ne. Onderweg stopt Mr. Water ineens en vertelt TM dat er 2 jongens op een scooter achter Mr. Waters motor aanzaten. Es had namelijk haar camera om haar nek en die wilde ze van haar nek snijden! Omdat we stopten gingen de jongens ervandoor, bizar! Blijkbaar eten ze in dit gedeelte van Vientam ook hond (maakt niet uit welk ras) en bij elke hond die langs de weg loopt roept TM; BBQ-dog! Ik heb het gelukkig niet hoeven eten..
TM vertelt veel over zijn familie en allerlei geldproblemen en ex-vrouwen die lesbisch zijn geworden. Het voelde toch een beetje alsof ik aan het werk was, helaas kan ik die uren niet schrijven ;). Ook leer ik een scheldwoord (altijd leuk in een andere taal) en je zegt zoiets als 'Doe-ma' en betekent klootzak. Je weet nooit wanneer je het nodig kan hebben...
Nu na een supergoed diner op het strand bij Mr. Water thuis liggen we weer op de hotelkamer. Moe maar voldaan en blij dat we de komende dagen weer even bij kunnen komen van alle indrukken. De helft heb ik nu nog niet eens geschreven... Toch wel weer erg fijn om te reizen.
Ik ga zo slapen en hoor gewoon de zee! Soms als de golven tegen de kant aanslaan schud ons bed! Hoe gaaf!
Een dikke knuffel vanuit een erg warm Mui Ne!
:)
-
20 Februari 2012 - 16:26
Maaike:
Ja hoor, het is gelukt; we zijn weer jaloers!! Vooral dat warme weer klinkt nu toch ook wel erg lekker, zeker nu de ijspret hier weer voorbij is... -
20 Februari 2012 - 17:56
Geke:
Even wat achterstand wegwerken....heb net al je verslagen gelezen en foto's gezien. Zo geweldig. Probeer idd zoveel mogelijk bij de 'locals' je indrukken op te doen. Klinkt super allemaal! Geniet met elkaar (en let op elkaar)! Ennuh, daar verkoopt men ook wel tissue per vel op kruispunten zeker? Kan je ook je kont mee afvegen ;-) Have Fun
-
20 Februari 2012 - 19:36
Karin V/d B:
Ha Martine,
Klinkt goed allemaal!!
Je maakt heel wat mee daar.
Veel plezier verder en zie je volgend verslag wel weer.
Groetjes Karin -
20 Februari 2012 - 19:57
Renée:
Hallo Martine
Ik lees je verhalen met veel plezier en geniet van je foto's!
Ik wens je nog veel mooie ervaringen toe en veel plezier.
Groeten van Renée. -
20 Februari 2012 - 20:10
Evelien:
Oh wat is het super leuk om je verhalen te lezen! Ik geniet met je mee!
Maar 1 ding moet je niet doen hoor, en dat is aan je werk denken en aan scoorbare uren, haha! Dat komt wel weer als je terug bent ;-)
Blijf genieten en ik ben al weer benieuwd naar je volgende verslag en foto's!
Liefs,
Evelien
-
20 Februari 2012 - 20:23
Leontien:
Klinkt goed! Een hele andere wereld dan australië :)
Ik moet een beetje aan Peking express denken :)
Have fun! En op naar nog meer avontuur! -
20 Februari 2012 - 20:43
Janine:
Heej Martine,
Leuk je verhalen weer te lezen:) Bij veel dingen (back to basic, kip slachten voor je neus, schaars wc-papier etc) komen de flashbacks terug van mijn 3 mnd. Indonesie! Maar dit is toch ook heeeeeeeeeeel bijzonder? Geniet er nog van en maak nog veel gave dingen mee!
Groetjes Janine -
21 Februari 2012 - 21:55
Anja:
Hoi Martine,
Ik (de slager) hoorde van je moeder dat je deze reisverslagen bijhoudt. Heb ze gelezen en je foto's bekeken. Geweldig. Mijn broer werkt in Vietnam en vertelt ook altijd dat de mensen daar zo hartelijk zijn. Eén keer kreeg hij van een Vietnamese collega een eigengebreide trui voor in dat koude Holland. Deze trui was zo dik dat je dood zou gaan van de hitte als je die hier zou dragen bij min 10. Maar goed bedoeld natuurlijk.
Wens je nog een goede en prettige reis en ik volg de rest van je verslagen op de voet.
Groetjes Anja. -
23 Februari 2012 - 19:50
Mevr. Campos:
In slaap vallen met de zee op de achtergrond, dat willen we allemaal wel iedere dag! Ben benieuwd naar je verhalen van de komende tijd! Hoe lang blijf je nog in Vietnam?
Geniet ervan! -
25 Februari 2012 - 18:34
Linda:
Hey hallo daar,
Meid, wat een verhalen toch allemaal. Je weet het ook zo leuk te vertellen allemaal. Wel eens gedacht een boek te schrijven..hi! Heel leuk om je zo te volgen. geniet ervan meis!!!!
Groetjes, Linda -
27 Februari 2012 - 14:46
Mary :
moest even weer "bijlezen"
mens je maakt toch wat mee, en ziet vreselijk veel.. Die magen moeten wel oersterk zijn, van jullie.
Wil je dat we papier op sturen ,hahahaha.
tot het volgende verhaal, groetjes uit Brandwijk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
