Later lachen we erom...
Door: Martine
Blijf op de hoogte en volg Martine
07 Februari 2012 | Vietnam, Hué
Xin Chao!
Jaja mijn Vietnamees gaat de goede kant op ;).
Maar sjongejongejonge wat een dagen hebben wij weer beleefd (ik dik het nu even aan, omdat het op dat moment zo voelde). We hadden natuurlijk lekker die hike gedaan op Cat Ba Island, helemaal enthousiast over wat we hadden gezien. De dagen daarna waren subtiel gezegd 'iets minder'.
De korte samenvatting: koud, nat (dat al je spullen naar natte hond ruiken), verlaten hotels, een boottocht door Halong Bay (wat een van de hoogtepunten van de reis zou moeten zijn) waar we weinig zicht hadden door een soort mist en regen, absurde spierpijn op plekken waar ik niet eens wist dat ik spieren had, Es werd verkouden, op een boot met rare Vietnamese ietwat handtastelijke mannen, en ook nog met mn domme kop mn camera op de boot laten liggen door een haastig moment om de boot af te komen. De boot was ook al weg toen ik erachter kwam... En ik wil er verder niet teveel in detail op ingaan, maar als mooie toevoeging moest ik af en toe rennen naar de wc, omdat we iets van rauwe kip op hadden. Dit was een 'cadeautje' van een Vietnamese vrouw die ons heel spontaan eten aanbood. Ze had eigenlijk een koffietentje, maar toen wij om eten vroegen stuurde ze iemand naar een supermarkt en heeft ze in haar keukentje noodlesoep met ei staan maken. Als extraatje dus die kip, soort rauw in een bananenblad, als ik er nu aan denk moet ik alweer kokhalzen. En eigenlijk weet ik heus wel dat ik in een land als Vietnam dit soort eten niet moet aannemen, we vonden het onbeleefd, omdat ze zo lief lachte en heel trots het pakketje aangaf... Maargoed, als je daarna onwijs wordt afgezet als je gaat afrekenen schaamde ik me toch een stuk minder dat ik de helft van de kip in een servetje had verstopt en stiekem weggegooid heb..
Zo... dat was even een kleine frustratie en klaagzang, nu weer terug naar waarvoor we hier zijn. De mooie momenten van het reizen. :)
Na Halong Bay en Halong City zijn we met de bus weer terug naar Hanoi gegaan. Zo'n busreis is eigenlijk al een hele belevenis opzich. Je zit dan tussen allemaal locals die heel hard praten, constant bellen en er staat standaard een tv aan. Dit keer met een heel fout soort van traditioneel musical-achtig toneelstuk. Ja, dat klinkt heel vaag en dat was het ook. We verbazen ons nog iedere dag. Dan stoppen we weer ergens in een vaag dorp en wordt er van alles in en uitgeladen. Zelfs scooters gaan onderin de bus. In Hanoi aangekomen met de taxi naar het hostel gegaan. Ook hier zijn we weer lekker afgezet, de taxi had een meter dus hoefden we geen prijs af te spreken. Helaas bleef de chauffeur rondjes rijden en zijn we uiteindelijk half Hanoi doorgegaan om van een ritje van misschien 10, zo'n 20 min onderweg te zijn en het 3-dubbele moeten betalen. Dat is wel een punt waar we in Vietnam constant tegenaan lopen; de mensen zijn heel vriendelijk en lachen naar je, zolang ze maar wat aan je kunnen verdienen. Maargoed, heeft ook wel weer wat, want als je dan in zo'n taxi zit maakt de chauffeur graag een praatje in enthousiast Engels waarvan je dan de helft niet verstaat.
Het hostel is gezellig, heel veel backpackers en zo ontmoeten we een stel Nederlanders. En zoals wij Nederlanders graag doen, we blijven lekker aan elkaar plakken. Dus hebben Es en ik heerlijk 2 dagen samen met 2 van de Nederlandse meiden in een soort westers koffie-starbucks-achtig restaurant op lounchstoelen zitten relaxen, kletsen en internetten met thee en heerlijk eten. Even bijkomen! En dat had ik wel nodig. Nu weet ik van mezelf dat het altijd even duurt voordat ik in de 'reismodus' zit, maar nu waren we toch wel een beetje te hard van stapel gelopen. Elke dag van hostel, naar hotel, naar boot, bus en weeeeer je hele hebben en houwen meeslepen naar een volgende bestemming. Nu even.helemaal.niets. En snachts op een kamer met 12 man. We hebben helemaal in een deuk gelegen toen 3 man snurkten, 1 scheten begon te laten (gelukkig; harde klinkers zijn geen stinkers, maar toch) en in zichzelf begon te praten...
We hebben besloten om een binnenlandse vlucht te nemen naar Hue, richting het zuiden van Vietnam en vooral; richting de warmte en zon! We konden kiezen tussen 11 uur trein, 15 uur bus of een uurtje vliegen en na onze ervaringen met de busreizen hier kozen we even voor luxe..
Ondertussen zijn we aan onze tweede dag in Hue begonnen. Een oude stad met veel historische plekken. We hadden gelijk het vakantiegevoel, zon, warmte en overal mensen op straat en op terrasjes. Kun je nagaan, jullie zitten met -15 s nachts en wij lopen hier in een korte broek.
Vandaag zijn we achterop de motor met een gids door Hue gereden. Supergaaf was het! Nu heb ik alleen mijn instelling van; 'als ik op de motor ga thuis pak ik me helemaal in ter bescherming' wel even moeten laten varen en zat ik in mn hempje, korte broek en slippers met alleen een vage helm achterop... Maar het is by far de beste manier om Vietnam te ervaren. Je komt op plekken waar je alleen niet zomaar komt en heerlijk de wind langs je heen en de geuren die je onderweg ruikt. Alle zintuigen wide open. We hebben oude graftombes, pagoda's en tempels bezocht en als afsluiting met de 2 gidsen nog thee gedronken. Wat een gave dag weer.
Ook hier is het eten weer superlekker! Onderweg hebben we een Nederlander ontmoet en gezellig de afgelopen avonden mee gegeten en gekletst, rondgelopen en op zijn aanraden i.p.v. een 12-bed dorm nu in een goedkoop hotel ingecheckt. Morgen gaan we verder de stad ontdekken en maar eens bedenken hoe we verder richting het zuiden gaan...
Ik heb jullie nog zooooveel meer te vertellen over dingen die me opvallen, maar dan hebben jullie helemaal een paar dagen nodig om alles te lezen dus zal ik afsluiten met een motto wat ik hier gebruik: 'A coke (alsin coca cola) each day keeps the doctor away'. Het medicijn om al die bacterien te doden! De tip van de dag.
Bedankt voor alle leuke reacties trouwens! Echt zo leuk om te lezen!
Veel liefs vanuit Hue
P.S.: de Vietnamese loempia's zijn hier wel heeeeuuulll lekker!
Jaja mijn Vietnamees gaat de goede kant op ;).
Maar sjongejongejonge wat een dagen hebben wij weer beleefd (ik dik het nu even aan, omdat het op dat moment zo voelde). We hadden natuurlijk lekker die hike gedaan op Cat Ba Island, helemaal enthousiast over wat we hadden gezien. De dagen daarna waren subtiel gezegd 'iets minder'.
De korte samenvatting: koud, nat (dat al je spullen naar natte hond ruiken), verlaten hotels, een boottocht door Halong Bay (wat een van de hoogtepunten van de reis zou moeten zijn) waar we weinig zicht hadden door een soort mist en regen, absurde spierpijn op plekken waar ik niet eens wist dat ik spieren had, Es werd verkouden, op een boot met rare Vietnamese ietwat handtastelijke mannen, en ook nog met mn domme kop mn camera op de boot laten liggen door een haastig moment om de boot af te komen. De boot was ook al weg toen ik erachter kwam... En ik wil er verder niet teveel in detail op ingaan, maar als mooie toevoeging moest ik af en toe rennen naar de wc, omdat we iets van rauwe kip op hadden. Dit was een 'cadeautje' van een Vietnamese vrouw die ons heel spontaan eten aanbood. Ze had eigenlijk een koffietentje, maar toen wij om eten vroegen stuurde ze iemand naar een supermarkt en heeft ze in haar keukentje noodlesoep met ei staan maken. Als extraatje dus die kip, soort rauw in een bananenblad, als ik er nu aan denk moet ik alweer kokhalzen. En eigenlijk weet ik heus wel dat ik in een land als Vietnam dit soort eten niet moet aannemen, we vonden het onbeleefd, omdat ze zo lief lachte en heel trots het pakketje aangaf... Maargoed, als je daarna onwijs wordt afgezet als je gaat afrekenen schaamde ik me toch een stuk minder dat ik de helft van de kip in een servetje had verstopt en stiekem weggegooid heb..
Zo... dat was even een kleine frustratie en klaagzang, nu weer terug naar waarvoor we hier zijn. De mooie momenten van het reizen. :)
Na Halong Bay en Halong City zijn we met de bus weer terug naar Hanoi gegaan. Zo'n busreis is eigenlijk al een hele belevenis opzich. Je zit dan tussen allemaal locals die heel hard praten, constant bellen en er staat standaard een tv aan. Dit keer met een heel fout soort van traditioneel musical-achtig toneelstuk. Ja, dat klinkt heel vaag en dat was het ook. We verbazen ons nog iedere dag. Dan stoppen we weer ergens in een vaag dorp en wordt er van alles in en uitgeladen. Zelfs scooters gaan onderin de bus. In Hanoi aangekomen met de taxi naar het hostel gegaan. Ook hier zijn we weer lekker afgezet, de taxi had een meter dus hoefden we geen prijs af te spreken. Helaas bleef de chauffeur rondjes rijden en zijn we uiteindelijk half Hanoi doorgegaan om van een ritje van misschien 10, zo'n 20 min onderweg te zijn en het 3-dubbele moeten betalen. Dat is wel een punt waar we in Vietnam constant tegenaan lopen; de mensen zijn heel vriendelijk en lachen naar je, zolang ze maar wat aan je kunnen verdienen. Maargoed, heeft ook wel weer wat, want als je dan in zo'n taxi zit maakt de chauffeur graag een praatje in enthousiast Engels waarvan je dan de helft niet verstaat.
Het hostel is gezellig, heel veel backpackers en zo ontmoeten we een stel Nederlanders. En zoals wij Nederlanders graag doen, we blijven lekker aan elkaar plakken. Dus hebben Es en ik heerlijk 2 dagen samen met 2 van de Nederlandse meiden in een soort westers koffie-starbucks-achtig restaurant op lounchstoelen zitten relaxen, kletsen en internetten met thee en heerlijk eten. Even bijkomen! En dat had ik wel nodig. Nu weet ik van mezelf dat het altijd even duurt voordat ik in de 'reismodus' zit, maar nu waren we toch wel een beetje te hard van stapel gelopen. Elke dag van hostel, naar hotel, naar boot, bus en weeeeer je hele hebben en houwen meeslepen naar een volgende bestemming. Nu even.helemaal.niets. En snachts op een kamer met 12 man. We hebben helemaal in een deuk gelegen toen 3 man snurkten, 1 scheten begon te laten (gelukkig; harde klinkers zijn geen stinkers, maar toch) en in zichzelf begon te praten...
We hebben besloten om een binnenlandse vlucht te nemen naar Hue, richting het zuiden van Vietnam en vooral; richting de warmte en zon! We konden kiezen tussen 11 uur trein, 15 uur bus of een uurtje vliegen en na onze ervaringen met de busreizen hier kozen we even voor luxe..
Ondertussen zijn we aan onze tweede dag in Hue begonnen. Een oude stad met veel historische plekken. We hadden gelijk het vakantiegevoel, zon, warmte en overal mensen op straat en op terrasjes. Kun je nagaan, jullie zitten met -15 s nachts en wij lopen hier in een korte broek.
Vandaag zijn we achterop de motor met een gids door Hue gereden. Supergaaf was het! Nu heb ik alleen mijn instelling van; 'als ik op de motor ga thuis pak ik me helemaal in ter bescherming' wel even moeten laten varen en zat ik in mn hempje, korte broek en slippers met alleen een vage helm achterop... Maar het is by far de beste manier om Vietnam te ervaren. Je komt op plekken waar je alleen niet zomaar komt en heerlijk de wind langs je heen en de geuren die je onderweg ruikt. Alle zintuigen wide open. We hebben oude graftombes, pagoda's en tempels bezocht en als afsluiting met de 2 gidsen nog thee gedronken. Wat een gave dag weer.
Ook hier is het eten weer superlekker! Onderweg hebben we een Nederlander ontmoet en gezellig de afgelopen avonden mee gegeten en gekletst, rondgelopen en op zijn aanraden i.p.v. een 12-bed dorm nu in een goedkoop hotel ingecheckt. Morgen gaan we verder de stad ontdekken en maar eens bedenken hoe we verder richting het zuiden gaan...
Ik heb jullie nog zooooveel meer te vertellen over dingen die me opvallen, maar dan hebben jullie helemaal een paar dagen nodig om alles te lezen dus zal ik afsluiten met een motto wat ik hier gebruik: 'A coke (alsin coca cola) each day keeps the doctor away'. Het medicijn om al die bacterien te doden! De tip van de dag.
Bedankt voor alle leuke reacties trouwens! Echt zo leuk om te lezen!
Veel liefs vanuit Hue
P.S.: de Vietnamese loempia's zijn hier wel heeeeuuulll lekker!
-
07 Februari 2012 - 18:50
Henkie:
Dat verhaal van die taxi kennen wij dit hebben we meegemaakt in Djakarta. En bij die Cola moet je wel eerst de koolzuur er uit schudden. Verder is he Harstikke leuk om alles te lezen. Groetjes H & M -
07 Februari 2012 - 19:40
Val En Ils:
Kus vanuit Granada!!! -
07 Februari 2012 - 20:19
Bianca:
Lieve Klik, wat is het toch leuk om je verhalen weer te lezen. Tja, de cola.. het werkt echt en idd wel met de prik eraf en lauw ... maar dat zal wel lukken met het de temperaturen waar je nu van mag genieten!!
Doe voorzichtig, koppig erbij houden en veel schrijven en foto's maken.. (met je mobiel) Super leuk trouwens dat je boeddhaatje weer bij je mag zijn..
Motor tocht gaaaf leuk dat jullie dat gedaan hebben.
Heel veel liefs uit het koude kikkerlandje.
Dikke kus Antonio & Bianca -
07 Februari 2012 - 20:22
Bianca:
Ik bedoel natuurlijk koppie erbij houden!
Waarom lees ik altijd pas mijn tekst door als ik het al geplaatst heb..
-
08 Februari 2012 - 05:45
Cor:
Jij vermaakt je wel he! Enjoy! x -
08 Februari 2012 - 21:31
Sijnie Hoogendoorn:
Hey Martine, vanavond zijn we bij Jaap en wil geweest,ook over jou gehad, dus vandaar dit berichtje.
Hele fijne reis toegewenst samen met Es... gtoeten Aart Sijnie en Marlene -
09 Februari 2012 - 01:48
Sietse:
Ciao bella,
ik dacht dat jij in de horeca werkt(e)? Dan zou je toch moeten weten dat je kip nie rauw moet eten..... Maar goed, misschien hoort dat dan wel bij packen, af en toe je verstand in je pack laten...
Hier is het nog steeds heerlijk fris, net thuis gekomen met -7 en dat voelt zelfs al nie echt koud meer. Is ook echt prachtig. De kroeg zit nu dag aan dag vol met allemaal mensen die glimlachen van oor tot oor, mutsen sjaals en handschoenen dragen en lopen als pinguïns met hoog water, omdat ze schaatsen aan hebben. Prachtig! Geniet ze daar en blijven schrijven he, want we (lees: ik) lezen jouw verhalen net zo graag als jij de onze... -
17 Februari 2012 - 16:24
Frans:
Leuke broek, die paarse! Maar Loempia's die zijn het allerbeste daar, dat weet ik nog van vroeger toen wij in Vietnam zaten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
